Voeding, die niet geschikt is voor uw huisdier
De vraag die het meest gesteld wordt in mijn dierenartsenpraktijk is: "Dokter, welk voer is het beste voor mijn hond?" Mijn standaard standaard antwoord is: "Geen van ze."
Ik weet zeker dat mensen die een hond hebben, veranderingen opmerken in hun viervoeter na het eten van verschillende partijen van hetzelfde merk voer: diarree, winderigheid, een doffe vacht of haaruitval, af en toe braken en veel jeuk.
Dit zijn normale verschijnselen die bij commerciële diervoeders horen.
Eckhouse schreef: "Elk jaar worden miljoenen dode Amerikaanse honden en katten industrieel verwerkt met biljoenen kilo’s andere dierlijke materialen door bedrijven die bekend staan als verwerkers.
Het eindproduct – tallow (vetten) en meat meal (vleesmeel) – dient als basismateriaal voor duizenden producten inclusief cosmetica en voeding voor huisdieren."
De producenten van huisdiervoeders ontkennen dit. Staatsorganen zoals de FDA (Federal Drug Administration), AVMA (American Veterinary Medical Association) en CVMA (California Veterinary Medical Association) bevestigen echter, dat dode huisdieren in de VS routinematig worden verwerkt in diervoeders, nadat ze zijn geëuthanaseerd in asiels, opvangcentra - of ter beschikking worden gesteld door gezondheidsdiensten.
Ze eindigen als ingrediënt van huisdiervoeders.
Gezondheidsdeskundigen, wetenschappers en woordvoerders van de diervoederindustrie vinden de openlijke kritiek op commerciële diervoeders ongegrond. James Morris, een professor van de School of Veterinary Medicine in Davis, California:
"Alle producten die niet geschikt zijn voor menselijke consumptie, worden goed gesteriliseerd. Het is onmogelijk dat ziektes overgedragen worden op een dier, dat deze voeders eet." Personen die dit soort uitlatingen lanceren, zijn niet op de hoogte van wat zich afspeelt in de vleesverwerkingindustrie.
Ik ben zeven jaar vlees inspecteur geweest bij het US Department of Agriculture. Ik heb door bloed, water, pus en fecaliën gelopen. Ik heb de doordringende stank van dood en verrotting in mijn neus gehad, terwijl ik de doodskreten hoorde van dieren die werden afgemaakt.
In de periode voor de tweede wereldoorlog waren de meeste slachterijen all in; oftewel, vee werd geslacht en bereid in een en dezelfde locatie. Er was een afdeling voor gerookt vlees, een afdeling voor het verwerken van vlees in worsten en een afdeling voor het verwerken van restanten.
Na de tweede wereldoorlog heeft de vleesindustrie zich gespecialiseerd. In de slachterij werden de kadavers uitgebeend, in een ander bedrijf werden de worsten gefabriceerd. Het verwerken van slachtafval werd een aparte specialiteit. Het gebeurde buiten de controle van gezondheidsinspecteurs en buiten het publiek om.
Om te voorkomen dat afgekeurd vlees toch weer gebruikt zou worden voor menselijke consumptie, werden er officiële voorschriften gemaakt over het denaturiseren ervan voor het de slachterij uit ging naar de verwerker.
In mijn tijd als veterinaire vlees inspecteur, gebeurde dit met carbolzuur en/of creosoot. Beide substanties zijn zeer giftig. Volgens de voorschriften zijn benzine of diesel, kerosine, ruw carbolzuur en citronella allemaal stoffen die toegestaan zijn om dierlijk materiaal te denaturiseren.
Besmette kadavers die met deze chemicaliën bewerkt zijn, mogen verwerkt worden tot meat and bone meal voor huisdiervoeders. Omdat de verwerkingsbedrijven niet gecontroleerd worden door de overheid, kunnen alle mogelijke kadavers worden gebruikt, zelfs honden en katten.
Zoals Eileen Layne vertelde aan The Chronicle: "Als u het etiket leest en er staat meat and bone meal, is dat precies wat het is: gekookte en geconverteerde dieren, inclusief honden en katten."
Veel dode huisdieren bevatten pentobarbital voordat het denaturiseringsproces begint. Volgens onderzoekers van de Universiteit van Minnesota overleeft de sodium pentobarbital die gebruikt wordt om huisdieren te laten inslapen het verwerkingsproces – het wordt niet afgebroken.
Veel zachte producten voor honden bevatten propyleen glycol, familie van ethyleen glycol, een antivries middel, dat rode bloedcellen vernietigt.
Vaak wordt lood wordt aangetroffen in voeders voor huisdieren, ook als het gemaakt is uit bone and meal meat van slachtvee.
Het Institute of Technology in Massachusetts heeft een rapport uitgegeven met de titel Lead in Animal Foods, waarin melding gemaakt wordt van het feit dat een kat met een gewicht van 5 kilo die alleen commercieel voer te eten krijgt, meer lood binnen krijgt dan de hoeveelheid die men giftig acht voor kinderen.
Ik heb langer dan 25 jaar gewerkt in een dierenartsenpraktijk voor huisdieren en elke dag zie ik de slachtoffers van de propaganda van de industrie.
De professoren van de veterinaire opleidingsinstituten ondersteunen een industrie die geen enkel respect heeft voor de gezondheid van uw huisdier.
Tot slot: meat and bone meal dat afkomstig is van bronnen die niet geschikt zijn voor menselijke consumptie, heeft ook zijn weg gevonden naar de slachtkippen.
De kippen die uiteindelijk op uw bord belanden, eten dierlijke eiwitten die op dubieuze wijze verkregen zijn.
Denk hier eens over na voor u het volgende karton met buitenlandse kip koopt.
