Nutritioneel Secundair Hyperthyroidisme of NSH

In Animal Health Laboratory Newsletter 6/2002 van de Universiteit van Guelph stond het artikel "Nutritional Osteodystrophy in Puppies Fed the BARF Diet" van J. DeLay and J. Laing.

Daarin wordt gesteld, dat bottenaandoeningen een zeldzaamheid geworden zijn door de kennis van de voedingsbehoefte van huisdieren en het complete, gebalanceerde voer dat nu gemaakt wordt. BARF is een gevaarlijke nieuwe trend die kan leiden tot ernstige en fatale osteodystrofie.

De reactie van Dr. Ian Billinghurst stond in 2004 op onze eerste website, maar is verloren gegaan bij een crash.

Ik ben als Australiër, geboren in 1944, opgegroeid in een wereld waar commercieel honden voer geen belangrijke plaats innam. Het was tot midden jaren 1960 zelfs helemaal niet verkrijgbaar in Australië.

Mijn eigen honden, die van de buren, en eigenlijk bijna alle honden kregen in die tijd (1950 – 1970) voeding op basis van afval van de slager (rauwe botten met vlees en orgaanvlees) in combinatie met tafelresten.

Alle honden groeiden normaal op. Als ik het goed begrepen heb, was dit ook het geval in de Amerika’s van voor 1930.

De specifieke botaandoening die voorkwam bij honden in de periode 1940-1960 is inderdaad de aandoening die in het artikel omschreven wordt. NSH of Nutritioneel Secundair Hyperthyroidisme.

NSH ontstaat wanneer men alleen of hoofdzakelijk vlees voert. Het kwam toen echter niet vaak voor - heup en elleboog dysplasie ook niet.

Ik ben in 1976 afgestudeerd aan de Sydney University Veterinary School. Ik heb gewerkt in de Universiteitskliniek en ook in privé praktijken voordat ik mijn studie afgerond heb.

Zodoende ben ik goed bekend met NSH: de oorzaak, hoe het zich manifesteert, de behandelingsmogelijkheden, prognoses enz.

Als student was ik me in die tijd ook zeer bewust van de opkomst van heup en elleboog dysplasie en andere osteochondreuze problemen bij de honden in Australië.

De situatie werd heel duidelijk omschreven door Dr. Rich Read (Murdoch Universiteit in West-Australie) op een seminar over voeding.

Het werd gehouden door de Post Graduate Foundation in Veterinary Science op de Universiteit van Sydney in 1988 tijdens de presentatie van een serie Prescription Diets van Hills aan de Australische dierenartsen.

Dr. Read hield een lezing over de veranderende patronen van orthopedische aandoeningen bij opgroeiende honden in de Australische Universiteitsklinieken tussen 1970 en 1988.

Zijn cijfers laten zien dat NSH aan het begin van de periode het meest voorkwam. In het midden van de jaren 1980 was NSH bijna geheel verdwenen en vervangen door een toenemend aantal gevallen van osteochondreuze aard zoals OCD, HD en ED.

Het is vele jaren lang mijn strijdvraag geweest of deze epidemiologische studie in feite aantoonde dat er een duidelijke band is tussen het toenemende aantal osteochondreuze problemen en het toenemende gebruik van commercieel hondenvoer.

Barf is niets meer en minder dan de vormgeving van de manier waarop honden gevoed werden en nog steeds gevoed worden in delen van de wereld waar commercieel droogvoer niet prominent aanwezig is.

Als deze voermethode op basis van rauwe vleesbotten correct toegepast wordt, heeft het een gezonde bottenstructuur tot gevolg – net als bij de Australische Dingo, de Noord-Amerikaanse wolf, de coyote en de straat- en zwerfhonden enz.

Als de samenstelling van de voeding niet correct is, bijvoorbeeld door het voeren van een all meat diet, resulteert dit in problemen zoals NSH.

De jongere dierenartsen in Noord-Amerika, waar commercieel hondenvoer verkocht wordt vanaf circa 1930,weten niet dat barf zichzelf door de jaren heen allang gerechtvaardigd en bewezen heeft.