NSH - All meat dieet, te veel vlees in de voeding

De twee gevallen die aangehaald worden, hebben alles te maken met pogingen om te voeden volgens de barfmethode.

De afkorting barf staat voor Bones And Raw Food of Biologically Appropriate Raw Food.

Barf is een poging om de evolutionaire voeding van een bepaalde diersoort na te bootsen door zo nauwkeurig mogelijk de evolutionaire voeding van de betreffende soort te volgen.

De gouden voedingstandaard is de voeding van elk zoogdier gedurende zijn evolutie.

Er zijn op zijn minst twee potentiële problemen bij deze benadering.

Het bepalen van de omvang en de balans van die evolutionaire voeding en

de mogelijkheden om het dier in kwestie op deze manier te kunnen voeden.

In de twee gevallen in het artikel hebben de mensen gefaald wat betreft hun opvattingen over de samenstelling van de voeding.

Ze hebben tot tweemaal toe dezelfde betekenisvolle fout gemaakt – de fout om niet genoeg botten te voeren. Het gevolg was een kalktekort en het ontstaan van NSH.

De ongelukkige gevallen laten de gevaren, de lichamelijke schade en het lijden zien, dat wordt veroorzaakt als een correct voerschema niet correct wordt toegepast en uitgevoerd.

De pups van 2 nesten van 6 weken oud werden naar de dierenarts gebracht voor verlammingsverschijnselen aan de achterhand, zwakte en omdat het niet goed ging met ze.

De pups hadden vanaf dat ze 2½ week oud waren, voornamelijk vlees te eten gekregen:

het ene nest was vroeg gespeend omdat de moeder niet genoeg melk kon produceren - dit is normaal bij lacterende teven die alleen vlees te eten krijgen;

het andere nest was gespeend op de leeftijd van 5 weken.

De moeders hadden tijdens de dracht een soortgelijke voeding gekregen - voeding die hoofdzakelijk uit vlees bestond.

Alle pups waren zwak en hadden pijn. Ze konden niet staan of hadden pijn bij het bewegen.

Van twee pups werden foto’s gemaakt en alle botten waren slecht gemineraliseerd, met breuken in de schachten van de lange botten of vervallen weefsel.

Bij vier pups die geëuthaniseerd zijn en waarop necropsie is gepleegd, waren de lange botten extreem buigzaam en de schorsen zo dun dat een sagittale ingreep kon plaatsvinden met niets anders dan een scalpel mes.

De klieren die het PTH [parathyroid] hormoon uitscheiden waren overduidelijk aanwezig in alle dieren.

De abnormale kwaliteit en kwantiteit van de botten waren histologisch te verklaren; bijna geen spicules, dun en slecht gemineraliseerd, een cortex die vaak bestond uit vezelachtig weefsel.

Ondanks deze bottenafwijkingen hadden alle pups voldoende vetreserves en spiermassa.

De beschadigingen in deze pups gingen gepaard met de diagnose van nutritionele hyperthyroidisme, dat ontstaat door een abnormale kalk/fosfor verhouding in de voeding, een totaal kalkgebrek of een combinatie van deze twee.

Ze toonden vezelige osteodystrofie - een verkeerde botontwikkeling waarbij vezelachtig weefsel ontstaat in de kraakbeenachtige matrix van het bot in plaats van het normale hydroxyapatite en calcium carbonaat.

De histologische bevindingen stemmen overeen met de diagnose van NSH en, zoals de geschiedenis laat zien, komt deze aandoening consequent voor bij huisdieren die een voeding krijgen met abnormaal (en biologisch onjuist) veel vlees.

Een dergelijke voeding heeft een kalk en fosfor verhouding die kan variëren van 1:20 tot 1:50 terwijl de verhouding bij een normale ontwikkeling van de botten tussen 1:1 en 2:1 ligt.

NSH door een te lage kalkspiegel bevordert osteoclaste aktiviteiten en een afbraak van de botten om het kalkgehalte in het bloed op een normaal peil te houden.

Rachitis is ook een bottenaandoening bij jonge dieren met voeding als oorzaak.

Hierbij is een foutieve ossificatie (calcificatie van zacht weefsel tot botachtig materiaal)van de groeiplaatjes te zien door een tekort aan vitamine D en/of fosfor, maar de groeiplaatjes van deze pups zagen er histologisch bekeken normaal uit.

Misschien vindt u het vreemd, dat de verzwakkende botaandoeningen zich zo snel konden ontwikkelen, maar pups van deze leeftijd, vooral de grotere rassen, maken een explosieve groei door.

De snelle ontwikkeling van de aandoening toont de gevolgen van een simpel kalkgebrek of een disbalans in de kalk en fosfor verhouding in de voeding. Bij een voeding die alleen uit vlees bestaat waar verder niets aan toegevoegd wordt, zijn veel meer gebreken te zien.

In deze gevallen waren alle grondstoffen die nodig zijn voor een normale groei aanwezig in de voeding - met uitzondering van een correcte kalk en fosfor verhouding.

Wat betreft de lichaamsreserves waren ook alle grondstoffen aanwezig voor een normale groei met uitzondering van voldoende mineralenreserves voor de botten.

Deze situatie laat ook zien dat er een verkeerde prenatale bottenmineralisatie heeft plaatsgevonden. Dit heeft bijna zeker te maken met de voeding van de moeder die ook voeding met een groot mineralentekort kreeg.

Voeding met veel te weinig botten volgens de principes van de barfmethode.

De publicatie van dit artikel is wat voorbarig omdat de exacte cijfers van de kalk en fosfor analyse van de botten en het voer nog niet bekend zijn.

We hebben er alle vertrouwen in dat de analyses zullen aantonen dat er sprake is van een totaal kalktekort in combinatie met een verkeerde kalk en fosfor verhouding waardoor er geen mineralisatie van de botten kon plaatsvinden.

Ian Billinghurst - Veterinary Surgeon - Bathurst, NSW Australia