De spijsvertering van de wolf - de bek
De spijsvertering van de wolf is ingesteld op het verwerken van dierlijk materiaal. Aan het begin van het spijsverteringskanaal – en wel aan de vorm van de tanden in de bek - is duidelijk te zien dat hij een vleeseter is.
Het begin - de bek
De meeste plantenetende zoogdieren hebben beitelachtige voortanden die nuttig zijn bij het hakken van wortels of het vasthouden en afbreken van bladeren, gras en takjes.
De tanden van de wolf zijn scherp en puntig. Ze zijn gemaakt om te doorboren, te snijden en vast te houden. De grote hoektanden zijn hier heel geschikt voor. De snijtanden ondersteunen de hoektanden door als een klem te dienen.
Achter de hoektanden zitten de spitse 'valse' kiezen (premolaren) en de 'ware' kiezen (molaren). Ze zijn nodig bij het trekken en scheuren van vlees nadat het prooidier gedood is.
De vierde premolaren in de bovenkaak en de eerste molaren in de onderkaak, ook wel scheurkiezen genoemd, zijn zeer goed uitgerust voor deze taak, omdat ze langs elkaar schuren. Hiermee worden pezen en kleinere botten doorgeknipt en grote botten afgekluifd.
Met de massieve, achterste kiezen worden grote botten gekraakt en verbrijzeld. Bij planteneters zijn de zij- en achtertanden plat. Het voedsel wordt ermee gemalen, gepureerd en herkauwd.
De wolf kauwt niet. Er zitten geen verteringsenzymen in zijn speeksel - ook niet in hondenspeeksel. Het speeksel van de wolf dient als glijmiddel. Het dier rukt grote stukken vlees met huid en haar van de prooi af en werkt deze in zijn geheel naar binnen.
De afmetingen van de stukken prooidier die naar binnen worden gewerkt, kunnen groot zijn. In Alaska vond men de volgende delen van een karbouw in een wolvenmaag: een oor, de tong, de lip, twee nieren, de lever en de luchtpijp, plus haar en grote stukken vlees.
Bij hetzelfde onderzoek vond men hele tongen van karbouwen in de maag.
De tong van de wolf helpt bij het naar binnen werken van grote stukken prooi. Het is een lang en soepel orgaan, waarmee het vlees van de botten gelikt wordt. Aan de bovenkant zitten honderden eeltachtige uitsteeksels, die papillen genoemd worden.
Daarnaast heeft de tong zijn nut bij het oplikken van bloed dat op de grond of de sneeuw is gevallen. Soms zit er aarde in de ontlasting van de wolf. Men neemt aan dat dit mee naar binnen gaat bij het oplikken van het bloed van de aarde.
Een van de belangrijkste functies van de wolventong is water drinken. Water is nodig voor de spijsvertering en wolven hebben er heel wat van nodig, vooral wanneer hun maag gevuld is.
Honden met een gewicht van ongeveer 38 kilo drinken meer dan een liter water per dag. Wolven hebben waarschijnlijk twee keer zo veel nodig. Water en andere vloeistoffen worden opgeslorpt met een scheppende beweging van de tong.
Mogens Eliasen: De natuurlijke voeding van de wolf - een richtlijn voor de voeding van onze honden?
Er wordt vaak beweerd dat er geen wetenschappelijke bewijzen zijn om rauwe voeding voor honden te rechtvaardigen. Referenties naar onderzoeken zijn er niet, bewijzen zijn er wel - in verschillende takken van de wetenschap, die geïsoleerd werken en hun kennis nooit bij elkaar gevoegd hebben.
Het wachten was op iemand, die alle stukjes en beetjes bij elkaar zocht om ze op een logische manier bij elkaar te plaatsen. Mogens Eliasen heeft alles op een logische en begrijpelijke manier bij elkaar gebracht.
U kunt ons helpen om de kosten van de website te dekken door dit digitale boek rechtstreeks via onze site te kopen.
Op het forum een snip uit het eboek. Ga naar De wolf als opportunistische jager
