Water en voeding
Suriname Times, 25 juni 2011.
Elk levend wezen bestaat voor het grootste deel uit water. Water is nodig voor een goed verloop van de chemische processen in het lichaam, zoals:
de meeste chemische reacties van de stofwisseling.
het vervoer van voedsel door het spijsverteringskanaal.
het vervoer van voedingstoffen door het bloed naar de lichaamscellen.
de verwijdering van gifstoffen.
de controle van de lichaamstemperatuur.
Het watergehalte van een pasgeboren pup is 80%, van een volwassen hond 62-72%. Opgroeiende en volwassen dieren hebben elke dag een bepaalde hoeveelheid water nodig. Hoeveel hangt af van het vochtgehalte van de voeding en de temperatuur van de omgeving.
Het vochtgehalte van de voeding
Droog voedsel vraagt om meer water dan slobber: dun en vloeibaar voedsel. Slobber levert een groot deel van de dagelijkse waterbehoefte, maar het verdunt de maagsappen te veel. Daardoor verliest de spijsvertering een groot deel van haar intensiteit.
Het voedsel gaat zo snel door het spijsverteringskanaal dat de darmen te weinig tijd hebben om er voedingstoffen uit te halen. Weet u nog hoe snel u weer honger heeft na het eten van een dunne soep?
Het eten van onze honden mag niet te brijig en ook niet te droog zijn. Het is bijvoorbeeld niet slim om de hond eerst te laten eten en meteen daarna veel te laten drinken. Het lichaam is onder normale omstandigheden heel goed in staat om zelf de behoefte aan water te regelen.
"Iemand heeft mijn puppies vergiftigd."
Te veel water kan ronduit schadelijk zijn voor jonge pups. Goede tevenmelk bevat ongeveer 72% vocht. Een pup, die bijvoorbeeld elke dag 100 gram melk nodig heeft, krijgt dan 28 gram voedende, vaste bestanddelen binnen.
Er zijn mensen die verdunde koeienmelk aan pups geven omdat ze denken dat het voedzaam is. Maar wat gebeurt er in werkelijkheud? Koeienmelk bestaat voor 86% uit water. Er zit maar 14% voedende, vaste stoffen in - de helft van wat er in tevenmelk zit.
Wordt de koeienmelk met de helft verdund, dan blijft er nog 7% voedende, vaste stoffen over. Veel te weinig. Om voldoende voedingstoffen binnen te krijgen, zou het diertje vier keer zoveel van deze verdunde melk moeten drinken. Daar is zijn kleine, onvolgroeide lichaam niet op berekend - het is niet in staat om zoveel vocht te verwerken.
Het gevolg is, dat deze hondjes een zielig en ellendig bestaan lijden - tot de dood hen verlost. Het lijkt of ze goed drinken maar in werkelijkheid worden ze verhongerd. U herkent ze aan hun opgezwollen, dikke buikjes onder de uitstekende ribben en de dunne pootjes.
Zulke met verdunde koeienmelk gevoede pups - soms, als ze geluk hebben, zit er ook nog wat brood in - leven meestal niet langer dan een week of acht. En dan begint het: "Ik had zulke mooie puppies, maar nu zijn ze dood. Ze zijn vergiftigd. Iemand heeft ze dood gemaakt."
Maakt u alstublieft niet dezelfde fout bij de volgende pup...
