Botten begraven
Vraag. Vaak wordt aangenomen dat honden botten begraven voor als er slechte tijden aanbreken. Maar is het mogelijk dat de hond een voedingsbehoefte heeft aan iets (bacterie, mineraal of iets anders), dat zich ontwikkelt in gerijpt, rauw vlees? Deze vraag kwam in me op toe ik observeerde hoe mijn hond een bot begroef en een paar minuten later met een ander, oud bot terug kwam.
Antwoord. Je hebt het helemaal goed. Wij mensen houden van belegen wijn, belegen kaas, belegen vlees, yoghurt enz. De reden waarom we deze dingen lekker gaan vinden, is dat ze goed zijn voor ons. Op de een of andere manier brengen ze evolutionaire voordelen, biologisch gezien.
Misschien geven ze een betere weerstand aan degene die het eet of meer libido of wat dan ook. Het eindresultaat is dat ze meer overlevingskansen geven en dus meer nakomelingen, die deze eigenschappen weer door kunnen geven aan volgende generaties.
In mijn boeken benadruk ik hoe belangrijk het is om honden toe te staan om rauwe botten te begraven. Een gekookt bot kan onmogelijk beginnen met het afbraakproces dat in gang gezet wordt door de eigen enzymen. Die enzymen zijn vernietigd tijdens het koken.
De afbraak van gekookte botten begint door de inwerking van rottingsbacteriën. De kans groot, dat deze bacteriën gifstoffen produceren. Gifstoffen, die schade kunnen aanrichten in de hond. Bacteriën van de Clostridium familie bijvoorbeeld kunnen de oorzaak zijn van verlamming en dood.
Veel dingen hebben te maken met de evolutie. Het begraven van gekookte botten is geen evolutionaire erfenis. De evolutie heeft geen honden voortgebracht die kunnen omgaan met gekookte botten, die begraven zijn en onder de grond bederven door de inwerking van rottingsbacteriën.
Aan de andere kant hebben de voorouders van onze honden al miljoenen jaren ingegraven, oud eten opgegraven en gegeten – en het gebeurt tegenwoordig nog steeds, ontelbare keren, elke dag. De spijsvertering van honden kan het goed benutten. De dieren hebben er zelfs voordeel aan. Als je er over nadenkt, zul je het met me eens zijn dat zulke oude botten unieke voedingstoffen bezitten.
De botten beginnen snel af te breken door de inwerking van hun eigen enzymen. Dan wordt het proces voortgezet door bacteriën op een speciale en gezonde manier. Ik zou denken dat dit een bot oplevert dat beter verteerd kan worden door de hond.
Er zijn meer voedingstoffen die beter benut kunnen worden – en er worden bepaalde chemische stoffen geproduceerd, die goed zijn voor de gezondheid.
Een voorbeeld van ons mensen om het een beetje duidelijker te maken.
Een van de bestanddelen van rode wijn en rode druiven (waar rode wijn van wordt gemaakt), is resveratrol. Uit onderzoek weten we, dat deze stof het ouderdomsproces vertraagt door een van onze genen aan het werk te zetten. Het doet veel meer, maar dat terzijde.
Hoe dat gen zijn werk doet, heeft te maken met waar de resveratrol zich bevindt: in de druiven of in de wijn. In druiven is de werking niet zo sterk. In wijn werkt ze 10 tot 100 keer zo krachtig.
Het zijn de prachtige dingen in de natuur die maken, dat we een stap terug doen en met ontzag kijken naar de natuurlijke wereld. Onze armzalige pogingen om het beter te doen komen altijd terug om ons te bijten (en ja, ik denk aan de wijdverspreide maar onjuiste opvatting dat wetenschappelijk voer goed is voor onze honden).
Cheers, Ian B.