Van carnivoor tot graaneter - glutenallergie

We willen allemaal dat onze honden gezond blijven en een goede weerstand hebben. De meesten van ons denken, dat complete en gebalanceerde voeding in kleurige verpakkingen met mooie plaatjes in de supermarkt alles bevat wat onze dieren nodig hebben.

Hondenbrokken en andere graanproducten, die voor meer dan de helft bestaan uit afvalproducten van granen die gebruikt werden in de levensmiddelenindustrie.

Dr. Strombeck heeft jarenlang onderzocht hoe de spijsvertering van honden en katten omgaat met voeding, die deze carnivoren - vleeseters - van nature nooit gegeten hebben.




Graan is een goedkope grondstof, die de productiekosten verlaagt maar de eiwitten zijn niet compleet. Er ontbreken essentiële aminozuren: stoffen die het lichaam zelf niet kan maken en uit de voeding moet halen.

Het spijsverteringskanaal van honden en katten is niet ingericht voor de vertering van granen. Hun spijsvertering is al miljoenen jaren ingesteld op het verteren en opnemen van vlees en andere dierlijke eiwitten, waarvan de eiwitten wel compleet zijn.

Daarom zijn honden en katten niet geschikt om vegetarische maaltijden te eten - of graanproducten als hoofdbestanddeel van de voeding.

Allergisch voor graanproducten

Honden en katten ontwikkelen eerder allergieën voor de koolhydraten in graanproducten dan die in welk ander voedingsmiddel dan ook.

Een allergische reactie op een eiwit (gluten) dat in tarwe, gerst, havermout en rogge zit, kan de oorzaak zijn van chronische diarree en soms braken. De allergie manifesteert zich zich als een chronische darmontsteking, die ook wel ziekte van Celiac genoemd wordt.

Uit onderzoeken naar het spenen van mensenkinderen blijkt dat er minder gevallen van darmontsteking zijn, wanneer borstvoeding de enige voedingsbron is en lange tijd gegeven wordt. Kinderen die zes maanden lang bij hun moeder drinken, zijn minder gevoelig voor chronische darmontsteking.

Wetenschappelijke onderzoeken bij apen hebben aangetoond dat chronische diarree bij volwassen dieren te maken heeft met de voeding die ze op jonge leeftijd gegeten hebben.

In apencentra worden de apen zo jong mogelijk gespeend. In het speningsprotocol staat vermeld dat commercieel apenvoer geweekt moet worden in melk en aangeboden moet worden als enige voeding, totdat het dier het begint te eten.

Misschien krijgt het dier een of andere melkformule tijdens de eerste twee weken van zijn leven, daarna stapt men over op commercieel apenvoer.

Hoewel het voer qua voedingswaarde gebalanceerd is voor apen, is het gebaseerd op granen. Iets, dat helemaal niet overeenkomt met wat het dier in de vrije natuur zou eten.

Wat zijn de gevolgen voor de apen die in deze apenkolonies opgroeien en gedwongen worden om apenbrokjes te eten op een zeer jonge leeftijd?




Bij apen die op zeer jonge leeftijd gespeend worden op apenbrokjes komt er veel meer chronische diarree voor dan bij apen die minstens drie tot vier maanden bij hun moeder kunnen drinken.

Door het vroege spenen ontwikkelen de apen diarree, iets dat heel gewoon is bij apen die in een verblijf gehouden worden, of dat nou een apenkolonie is of een dierentuin.

Er werd weinig gedaan om dit probleem te voorkomen door de voeding te veranderen.

Pups van vooral de middelgrote en grote rassen eten bijna altijd droogvoer dat gebaseerd is op granen wanneer ze drie weken oud zijn.

Ze eten granen die gluten bevatten, een van de grootste veroorzakers van allergieën, op een leeftijd dat ze nog niet oud genoeg zijn om orale tolerantie te kunnen ontwikkelen.

Wanneer een pup allergisch wordt voor gluten, verergert deze allergie totdat de gluten bevattende granen uit de voeding verwijderd worden. Darmproblemen bij pups, die op jonge leeftijd granen eten, zijn heel normaal.

Diarree, braken en soms gewichtsverlies blijven doorgaan zolang er graanproducten in de voeding zitten. Als de graanproducten niet meer gegeven worden, houden de darmproblemen op.

De symptomen van gluten allergie verdwijnen en komen ook niet meer terug, als de hond na een aantal maanden weer granen met gluten te eten krijgt.

De gluten allergie is dan verdwenen; de orale tolerantie voor gluten is herwonnen.

Daarom zullen er om te beginnen geen darmproblemen komen wanneer fokkers wachten met het voeren van granen aan pups, totdat deze in staat zijn om orale tolerantie te ontwikkelen.

Bron: Donald R. Strombeck, DVM, PhD – Home made diets for Dogs and Cats.