Meer suikerziekte bij barf?

Vraag. Mijn dierenarts, die rauwe voeding ondersteunt, wil graag weten of diabetes vaker voorkomt bij honden die natuurlijke, rauwe voeding eten.




Antwoord. Het hondenbestand op barf kan niet vergeleken worden met andere honden. Mensen schakelen hun honden meestal over op natuurlijke, rauwe voeding omdat hun dier niet gezond is.

De meeste mensen (niet allemaal!) die beginnen met barf zijn eigenaren van oudere honden – die al te maken hebben met de verwoesting van degeneratieve aandoeningen.

Als er een onderzoek gedaan zou worden naar alle dieren die evolutionaire voeding eten, zou blijken dat hun gemiddelde leeftijd hoger is dan die van dieren die droogvoeders eten.

Een factor die hier zeker ook een rol speelt, is het feit dat barfende honden langer leven!

Een van de normaalste aandoeningen die direct te maken heeft met een leven lang te veel koolhydraten eten, is diabetes mellitus. Veel honden (net als mensen) die glutenhoudende granen eten, krijgen er darmontsteking van - en "leaky gut" syndroom.

Eiwitten van tarwe zijn nogal onverteerbaar en er worden peptidebindingen opgenomen in het lichaam in plaats van enkelvoudige aminozuren.

De verwerking van deze bindingen door het lichaam lijkt op de verwerking van eiwitten, maar roept toch een reactie op van het immuunsysteem.

Het resultaat is dat het dier een of andere auto-immune aandoening ontwikkelt. Zo kunnen bijvoorbeeld de Beta cellen van de alvleesklier – die insuline produceren - vernietigd worden. Het resultaat is dan het ontstaan van insuline afhankelijke diabetes.

Dit proces – de ontwikkeling van een auto-immune aandoening – kan niet gestopt worden door evolutionaire voeding, wel vertraagd. Het is moeilijk tot onmogelijk om de reactie van de geheugencellen van het immuunsysteem te stoppen of om te draaien – volgens de bestaande kennis.

Veel honden die terecht komen bij barf, hebben op allerlei manieren (auto-immuniteit, insuline resistentie) al aanleg om diabetes mellitus te ontwikkelen.

Deze aanleg heeft direct te maken met wat ze hun hele leven gegeten hebben – biologische onjuiste, diabetogene voeding.

Een vergelijking tussen het algehele hondenbestand (dat geen evolutionaire voeding eet) met diabetes en barf honden met diabetes, zou dus best wel eens in het nadeel van barf kunnen uitvallen.

Aan de ander kant, als we zouden vergelijken hoeveel honden de afgelopen maand bij de dierenarts geweest zijn omdat ze ziek waren en hoeveel niet, zouden we ook ontdekken in welke groep de meeste, zieke honden zitten.

Het is belangrijk om een onderscheid te maken tussen verband en oorzaak.




Volgens mijn klinische ervaringen ontwikkelen dieren die op oudere leeftijd overgezet worden of evolutionaire voeding of barf, meer degeneratieve aandoeningen (ook diabetes mellitus) – en op jongere leeftijd dan honden die deze voeding hun hele leven gegeten hebben.

Aan de andere kant ontwikkelen honden die hun hele leven fabrieksvoeders gegeten hebben, vaker en meer degeneratieve aandoeningen - en op jongere leeftijd, dan honden die evolutionaire voeding of barf eten.

Het is belangrijk om je te realiseren, dat evolutionaire, biologisch correcte voeding een beschermende en preventieve werking - en ook een therapeutische werking heeft (het tegenovergestelde van voeders op basis van granen).

Het is echter geen 100 procent garantie, dat een probleem waar het dier een genetische aanleg voor heeft of dat ontstaan is door de manier waarop het geleefd heeft, verdwijnt of opgelost wordt.

Sincerely, Ian Billinghurst

lijn