De voedingswaarde van verschillende soorten vlees
Overal wordt rundvlees, schapenvlees, varkensvlees en kippenvlees verkocht. Het grootste verschil tussen de diverse soorten is het gehalte aan essentiële vetzuren.
Kippenvlees en varkensvlees hebben de meeste essentiële vetzuren, lamsvlees komt op de tweede plaats en rundvlees op de laatste plaats.
Paardenvlees is over het algemeen vrij mager en het vet is gelig van kleur en olieachtig. Dit geeft aan, dat er caroteen in zit (pro-vitamine A) en veel onverzadigde vetten.
Witte vleessoorten zijn beter voor oudere honden dan de rode. Dr. Billinghurst heeft er geen wetenschappelijke verklaring voor.
Rode vleessoorten zijn meer betrokken bij degeneratieve aandoeningen zoals artritis.
Schapenvlees
Lamsvlees is nogal vettig, dertig tot veertig procent, en nog meer als het weggesneden is door de slager. Het cholesterolgehalte is iets hoger dan rundvlees.
Het vele vet kan een probleem zijn. Als dat het geval is, snijdt u het weg of geeft u het vette stuk vlees niet aan de hond.
Het vet is 3 procent meervoudige onverzadigd, 54 procent verzadigd en 43 procent enkelvoudig onverzadigd.
Er zit vaak vet aan lamsvlees. Daarom levert het meer essentiële vetzuren dan rundvlees.
Het zinkaandeel van schapenvlees varieert van 2 tot 10 procent, maar ligt meestal tussen de 3 tot 5 procent. Dat is hetzelfde als bij rundvlees.
Het meeste zit in de flanken en in de nekwervels.
Dit zijn de beste delen voor honden met een zinktekort.
Er zit ruim voldoende vet en zink in om een opmerkelijke verbetering te laten zien bij honden, die overgezet worden van een droogvoer naar rauwe voeding.
In de flanken van een lam zit niet meer dan 2 procent vet, te weinig om een tekort aan essentiële vetzuren op te heffen.
Het eiwitgehalte van lamsvlees ligt tussen de 15 en 32 procent, het hangt af van het vetgehalte. Hoe meer vet, hoe minder eiwitten. Het eiwitgehalte is iets lager dan rundvlees.
Zoals bij elke andere onbewerkte, rauwe vleessoort, zit er weinig natrium en veel kalium in lamsvlees. Dit betekent, dat schapenvlees goed is voor honden met hartaandoeningen en nieraandoeningen.
Er zit meer natrium in de flanken dan in de andere delen.
Er zit wat meer kalk in schapenvlees dan in rundvlees, maar niet voldoende om veel vlees zonder bot te geven. Geef het bot erbij!
Het ijzergehalte is redelijk, net iets minder dan rundvlees maar beter dan kippenvlees.
Het vitaminegehalte is ruwweg geschat ongeveer hetzelfde als van rundvlees.
Schapenvlees, vooral aan het bot, is waardevolle voeding voor de hond: de flanken, borstvlees, koteletten, poten, schouders, ribben, nekken, bekken, ruggengraat, kop enz.
Dr. Billinghurst heeft al deze delen aan zijn honden gegeven met weinig problemen.
Er zijn honden die diarree krijgen van lamsvlees. De oplossing is om geen schapenvlees te geven, of om het zo langzaam te introduceren dat de darmproblemen wegblijven.
Rundvlees
Rundvlees is erg populair als hondenvlees. Het is een uitstekende bron van hoogwaardige eiwitten die gemakkelijk opgenomen worden.
Er zitten meer eiwitten in rundvlees dan in schapenvlees, kippenvlees of varkensvlees.
Meestal is het minder vettig en daarom levert het minder energie dan de andere vleessoorten. Dit betekent dat het minder bijdraagt aan vetzucht.
Het heeft het laagste cholesterolgehalte en weinig essentiële vetzuren: 5 procent meervoudig onverzadigde vetten, 47 procent enkelvoudig onverzadigde vetten en 48 procent verzadigde vetten.
Er zit weinig kalk in rundvlees. De ijzer- en zinkgehaltes zijn goed.
Het meeste zink zit in het schoudergedeelte en de flanken. Dit is belangrijk voor een reu met vruchtbaarheidsproblemen of een hond met huidproblemen.
In rundvlees zit een beetje vitamineB1, B2 en B3 en weinig andere vitamines.
Honden die voor het grootste deel rundvlees eten, lijken meer problemen met de gezondheid te hebben dan honden die voornal lamsvlees of kippenvlees eten.
Dr. Billinghurst weet niet precies waarom dat zo is.
Volgens hem kan het te maken hebben met een tekort aan mineralen, omdat rundvlees meestal zonder bot gegeven wordt. Kippenvlees en lamsvlees worden meestal aan het bot gevoerd.
Als het vlees gekookt wordt en zonder bot gevoerd wordt, zitten de meeste mineralen die tijdens het koken uit het bot gelekt zijn, in de bouillon en het vlees.
Het kan ook te maken hebben met een tekort aan essentiële vetzuren.
Het kan ook, dat vlees zonder bot de tanden niet schoonmaakt en geen eetbewegingen geeft. De meeste hondenbezitters maken de zaak nog erger door het vlees in kleine stukjes te snijden.
Konijn
Een heel konijn is goede voeding voor de hond. Het is volwaardige, natuurlijke voeding - een complete voeding met alles hij nodig heeft, ook voldoende essentiële aminozuren.
Dr Billinghurst geeft ze heel aan zijn honden, met of zonder vacht. Zijn honden zijn vooral gek op de koppen, waar heel goede voedingsstoffen in zitten: de hersenen en de ogen.
In Australische windhondenkringen voerde men hele konijnen aan honden, die niet honderd procent in orde waren. Vooral wanneer ze diarree hadden, waar geen oorzaak voor gevonden kon worden.
Lees ook Barf faq - veel gestelde vragen