Verschillende dierlijke eiwitten in een maaltijd
Er zijn goede redenen om niet te veel diersoorten in een maaltijd te mengen – en er zijn redenen om aan te nemen dat het niet zo belangrijk is als sommigen wel beweren.
Wat betreft de chemische spijsvertering is er weinig verschil tussen de verschillende dierlijke eiwitten. Ze hebben dezelfde chemicaliën, pH waarde en verteringsenzymen nodig.
Er zijn wel wat verschillen, maar ze zijn klein in vergelijking met de verschillen tussen dierlijke eiwitten en plantaardige eiwitten – of tussen vlees en bot. De chemische spijsvertering van koolhydraten in graanproducten is totaal anders.
De filosofie achter 'niet meer dan een eiwitbron per maaltijd' is gebaseerd op hondachtigen en wolven die slechts een prooidier tegelijk eten.
Er zit wel wat in deze observatie, maar de werkelijkheid is toch anders. Honden en wolven azen veel – en vullen hun buik met allerlei verschillende mixen.
Een gezonde hond heeft geen problemen met verschillende dierlijke eiwitten in een maaltijd.
Helaas zijn er tegenwoordig niet al te veel optimaal gezonde honden meer. Daarom kunnen er individuele omstandigheden zijn, waar u rekening mee moet houden. Ik ga er niet verder op in – dat is voor uw dierenarts.
Volgens mijn ervaring heeft het mengen van verschillende dierlijke eiwitten geen nadelige gevolgen voor een gezonde hond – in ieder geval niet wat betreft de efficiëntie van de vertering en opname.
De chemische verschillen tussen vlees, botten, vacht en organen van een konijn zijn veel groter dan de verschillen tussen rundvlees en varkensvlees.
Er is een ander aspect, dat veel belangrijker is. De hond heeft gevarieerde voeding nodig, zodat hij gewend blijft aan ongebruikelijk voedsel en de efficiëntie van de vertering gehandhaafd blijft.
Het is belangrijk dat hij geen conditionele reflex kan opbouwen! De hondenmaag is beroemd geworden door zijn vermogen om te kunnen leren!
In 1905 won Pavlov de Nobel prijs voor zijn onderzoeken op dit gebied. Hij ontdekte dat honden beginnen met de productie van verteringssappen bij kunstmatige stimuli voorafgaande aan de maaltijd.
Wanneer u altijd hetzelfde voert (maakt niet uit wat), bent u bezig om de maag te conditioneren om altijd dit voedsel te verwachten. De maag wacht het startschot niet af maar begint met de productie van spijsverteringssappen, lang voordat er eten is!
Daarom braken honden vaak gal wanneer mensen die volgens een vast schema voeren, plotseling een vastendag introduceren – of te laat voeren. Het is ook de reden waarom mensen problemen hebben met de omschakeling van brokjes naar rauwe voeding!
Uw opportunistische carnivoor moet zich aan kunnen passen aan elk willekeurig voedsel dat er is – en u helpt hem niet door alles door elkaar te mengen zodat elke maaltijd min of meer hetzelfde is.
Zou een maaltijd af en toe kunnen bestaan uit een mix van alle restjes van de vorige maand? Als uw hond gezond is, is mijn antwoord "ja".
Onze spijsvertering werkt beter wanneer we niet te veel door elkaar mengen. Dit geldt ook voor de hond – maar de uitwerking is anders bij hem, omdat zijn spijsvertering veel sterker is.
Dan komt de vraag: "Wat moet ik doen als ik niet voldoende heb van een voedselsoort om een maaltijd te maken"?
Het antwoord: "Heeft u wel eens gehoord dat een wolf klaagde bij Moeder Natuur omdat het prooidier dat hij gevangen had, te klein was voor een volledige maaltijd?"
We kunnen geen menselijke normen toepassen op een carnivoor die in roedelverband jaagt en afhankelijk is van geluk en toeval om te overleven!
De meeste problemen komen voort uit het feit dat mensen proberen om altijd hetzelfde te voeren op altijd hetzelfde tijdstip – en dat is biologisch de meest onjuiste manier om een carnivoor te voeren.
Met dank aan Mogens eliasen
Meer informatie over eiwitten