Gingyamaka - stekelvarken
Bron: Suriname Times, 15 januari 2011
Ba Hekkie is een Surinaamse hond maar hij is niet mis. Begint hij te blaffen wanneer je voor de poort staat, dan loop je niet door. Hij laat zich niet wegjagen met een tjoerie of een paraplu.
Je wacht tot zijn bazin hem roept en vast zet. Hij heeft een grote bek met grote tanden en is heer en meester op zijn erf - en als het aan hem lag, daarbuiten ook.
Laatst was hij snachts door een gat in de omheining geglipt om gingyamaka, het surinaamse boomstekelvarken, een lesje te leren. Maar die heeft hem een lesje geleerd en heel wat stekels op hem losgelaten.
Zijn hoofd en zijn bek zaten vol. Ze zaten zelfs in zijn tong, in zijn tandvlees en tussen zijn tanden. Sommige een cm diep en andere meer dan twee cm. Dan is er medische hulp van de dierenarts nodig.
Het is bijna onmogelijk om de stekels te verwijderen zonder verdoving. Er is kracht voor nodig, ze doen pijn en ze zitten op een plaats waar je moeilijk kunt werken. Ook zitten er bacterieën aan de uiteinden van de stekels, die een flinke ontsteking kunnen veroorzaken, waardoor grote stukken huid weg rotten. Er zijn dus ook medicijnen nodig om de ontsteking te verhinderen en te verhelpen.
Ba Hekkie wil niet aan de ketting en ook niet in de auto. De stekels op zijn snoet doen zeer en zijn baasjes doen raar. Hij komt echt niet bij ze in de buurt en als ze te dicht bij hem komen, laat hij zijn tanden zien. Het is weekend en onmogelijk om hem per auto te vervoeren naar de dienstdoende dierenarts.
Para heeft geen dierenarts ondanks alle toezeggingen en beloftes. Er moet een arts gezocht worden in Paramaribo, die bereid is om op zondag naar Para te komen. Dat lukt. De baas van Ba Hekkie rijdt weg om hem op te halen - en is na twintig minuten al weer terug. Er is iets met de remmen niet in orde en hij vindt het niet veilig om door te rijden. Uiteindelijk wordt de dierenarts gehaald met een taxi - en na de behandeling weer terug gebracht.
Met de hond is het weer helemaal goed gekomen, maar alles bij elkaar was het een dure grap. De dierenarts was een halve dag kwijt omdat hij vanuit Paramaribo naar een district moest reizen om hulp te bieden aan een hond die als pup niet goed gesocialiseerd is. De hond kon niet vervoerd worden met de auto waardoor er een dubbele taxirit betaald moest worden.
Veel mensen staan er niet bij stil, hoe belangrijk het is om ook de honden in de districten goed te socialiseren als pup: ze moeten leren autorijden, komen als ze geroepen worden, halsband om en halsband af, haren wegknippen in de oren en oren schoon maken, bek open maken, kijken in de bek en drukken op het tandvlees.
Gingyamaka is overal en veel honden hebben een aanvaring met deze stekel schieter nodig om te leren dat ze een volgende keer beter uit de buurt kunnen blijven.
