Als uw hond altijd op tijd hetzelfde eten krijgt
Carnivoren zoals onze honden, zijn van huis uit niet gewend om op tijd te eten en altijd hetzelfde te eten. Ze zijn genetisch ingesteld op variatie – in de etenstijd en in de samenstelling van de voeding.
Uw hond went snel aan een regelmatig voerschema en een vaste samenstelling van het voer. Er kunnen problemen komen, als u ineens afwijkt van het schema dat hij gewend is.
Misschien wordt er gal gebraakt, maar ook aan andere dingen is te merken dat hij niet echt lekker in zijn vel zit – het enige dat u hoeft te doen is eten te geven op een ander tijdstip dan hij gewend is.
Geconditioneerd op een voorspelbaar voerschema
Als uw hond gewend is elke dag om zes uur te eten, bereiden alle organen van de spijsvertering zich voor op het begin van de vertering om acht uur - of er eten komt of niet.
De experimenten van Pavlov in het begin van de 19e eeuw zijn het klassieke bewijs.
Als u jaren achtereen eten gegeven hebt op hetzelfde tijdstip en ineens een vastendag inlast, kan de hond problemen krijgen. Waar moet hij naar toe met de galsappen, die aangemaakt werden op het voorgeprogrammeerde tijdstip?
Er is maar een manier: uit het systeem verwijderen door te braken! Er zitten sterke chemicaliën in galsappen. Als er geen voedsel is om ze te neutraliseren, kunnen ze schade aanrichten door te beginnen met de vertering van de maagwand!
Voor veel mensen is dit een bewijs, dat het niet goed is om een hond op onregelmatige tijdstippen te voeren. Ik hoop dat u begrijpt dat deze conclusie niet juist is!
Geconditioneerd op voorspelbare voeding
Veel mensen, die hun hond iets voeren wat hij niet gewend is, maken de gevolgen mee – vooral bij de omschakeling van brokken naar natuurlijke, rauwe voeding. De hond begint te braken en de baas of bazin denkt dat het door de rauwe voeding komt. Alweer verkeerde conclusie.
Brokken bestaan voor het grootste deel uit koolhydraten van granen. Ze maken de helft van het gewicht uit, soms zelfs 70%. Granen staan niet op het menu van barf.
Koolhydraten worden in de hondenmaag verteerd door enzymen die hun werk goed kunnen doen bij een zuurgraad, dicht bij neutraal (pH 6-7). Dat is ver verwijderd van de sterkte (pH 1-2), die de enzymen voor de afbraak van het rauwe vlees nodig hebben.
De alvleesklier van een hond die elke avond om acht uur eet, begint elke avond kort voor achten met de productie van enzymen, die nodig zijn voor de vertering van het eten dat verwacht wordt.
De maag begint met de instelling van de juiste pH waarde voor het eten dat verwacht wordt – elke avond, kort voor achten.
De spijsvertering raakt in de war als er rauw vlees gegeten wordt in plaats van de koolhydraten die verwacht werden. De hond kan er niets mee.
Alles is ingesteld op de vertering van koolhydraten. De alvleesklier heeft de verkeerde enzymen geproduceerd en de zuurgraad in de maag klopt niet.
De enige verdediging van de hond is alles uitbraken en zodoende het probleem oplossen.
De boosdoener is het voedingsschema dat aangehouden wordt - niet de voeding.
Voorzorgsmaatregelen bij het overschakelen op barf
Eerst moeten de geconditioneerde reflexen uitgeschakeld worden. Dat is niet moeilijk. De etenstijd moet variabel worden.
U gaat er mee schuiven door een aantal dagen een uur eerder te voeren. Vervolgens twee uur eerder op sommige dagen en een uur eerder op andere.
Af en toe voert u op het tijdstip van vroeger. U voert nooit twee dagen achtereen op hetzelfde tijdstip.
Een paar weken lang voert u geleidelijk vroeger en vroeger – en u maakt het tijdstip waarop hij zijn eten krijgt, steeds minder voorspelbaar. Het is niet erg als de hond een maaltijd overslaat. Laat hem maar.
Het doel is om hem maximaal zes keer per week te voeren, op momenten die hij van tevoren niet kan weten.
In het begin mag u nooit later voeren dan u gewend was – anders krijgt u het bekende probleem omdat hij niet op tijd zijn eten kreeg. Dit probleem is er niet, als de maag bij het aanbreken van de oude etenstijd gevuld is.
Deze geconditioneerde reflex, de productie van verteringssappen op een voorspelbaar tijdstip, wordt snel doorbroken. Als er honderd herhalingen nodig waren om hem te laten ontstaan, zijn er twee tot vijf nodig om hem ongedaan te maken.
Honden die jarenlang 'geprogrammeerd' zijn, hebben niet meer dan een paar dagen, maximaal een week, nodig om de conditionering ongedaan te maken.
Als de geconditioneerde reflex gebroken is, krijgt u hier geen problemen meer mee bij de omschakeling op natuurlijke, rauwe voeding. Hij begint nooit meer met de aanmaak van enzymen omdat hij weet wat er komt. Hij gokt niet langer op het verkeerde paard.
Misschien kwijlt hij af en toe bij het ruiken van iets lekkers, maar zijn spijsvertering begint pas met de productie van verteringsenzymen nadat het eten door de slokdarm naar binnen gegleden is. Zo blijft het, zolang het voerschema onvoorspelbaar blijft.
Zijn vermogen om allerhande verschillende voedingsmiddelen te verteren, is er op vooruit gegaan. De maag heeft geleerd om het startschot af te wachten en niets te doen als er geen eten is. De spijsvertering is flexibel bij het aanpassen aan de voeding die binnen komt.
Op deze manier zorgt u voor een betere gezondheid van uw hond.
Cheers en woefs, Mogens Eliasen
